ไม่คิดมาก

ที่เราพูดๆ ว่าไม่แคร์คะแนน ไม่สนเกรด คืออะไร

หรือที่จริงแล้วเราแค่ทำมันได้ดีอยู่แล้ว ไม่ต้องไปใส่ใจมันมาก

มันก็ออกมาไม่แย่?

ได้อะไรมาง่ายๆ ไม่ได้ใช้ความพยายามมาก

เราไม่แคร์จริงๆ หรือแค่เห็นเป็นของตาย

วันไหนแกสอบไม่ผ่านบ้าง จะรู้สึกอะไรไหม?

เกรดตก วิชานี้โอ้ย ไม่รู้เรื่องเลย ยากจัง?

ความคิดเราก็แค่

ทำให้มันผ่านๆ ไป อย่างสอบ ถ้าเราทำไม่ได้อ่านไม่ทัน

เราไม่พลาดหรอกทำโพย ไม่ใช่พวกเห็นศักดิ์ศรีเป็นของดี

อ้าว ก็ถ้าไม่ทำ คุณสอบตก คุณก็ต้องซ่อมอยู่ดี

ซ่อมทำไมอ่ะ? ในเมื่อผ่านรอบนี้เลยก็ได้ ซ่อมไปก็ไม่ได้เก่งขึ้นมาเลย

เราไม่ค่อยคิดย้อนหลังไปแล้วเจออะไรที่เสียใจ รู้งี้ไม่น่าทำเลยสักเท่าไร

เพราะรู้ล่ะ ว่าถ้าทำแล้วจะเสียใจ ก็ชั่งน้ำหนักทางเลือกเอาแล้วล่ะ

ว่าไปทางไหนจะดีกว่ากัน แล้วเราก็แฮปปี้ดีอยู่กับทางที่เลือกอยู่ตลอดๆ

เราก็ไม่รู้ว่าเราไม่คิดมาก เราปรับตัวได้ดี หรือแค่เรายังไม่เจอเหตุการณ์อะไรรุนแรงกันแน่

ถึงไม่รู้สึกเสียใจกับอะไรมากมาย 

แต่ถ้าเป็นกรณีตัดสินใจผิดพลาด อันนี้คิดเลยว่าน่าจะเสียใจมากๆ

จะให้พูดว่าไม่เป็นไรไม่ได้หรอก

มีความสุขไปวันๆ ก็ดีแล้ว ไว้เจออะไรหนักๆ ก็รู้เองแหละ

คาดหวังอะไรไว้แล้วทำไม่ได้ก็น่าจะรู้

ส่วนมากไม่ค่อยคาดหวังอะไรเกินจากความเป็นไปได้มากนัก 

เลยไม่เคยมีอารมณ์ตกจากที่สูง

อย่างเกรดก็ได้ 4.00 มาตลอดนะ อยู่ดีๆ มาได้ 2.5 ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเท่าไร

คิดไปว่าคนอื่นก็เหมือนเรานั่นแหละ เราก็เป็นคนส่วนมากนะ

ไม่รู้สิ ก็เลยกลัวๆ ว่าไม่รู้สึกรู้สาอะไรแบบนี้เพราะเป็นคนแบบนี้หรือยังไม่เจออะไรเจ็บๆ กันแน่

…